Op het nachtkastje van... Suzan Hilhorst
Deze week is het de beurt aan Suzan Hilhorst, auteur van het hartverscheurende debuut Sara en Liv.
Welke boeken liggen er nu op je nachtkastje? Nora van Colm Tóibín, en Filosofie voor het leven van Jules Evans.
Wat is het beste boek dat je ooit hebt gelezen? Misschien niet het beste, maar zeker het meest memorabele is Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman. Volgens mij het eerste, échte boek dat ik zelf las. Ik verloor mezelf compleet in de avonturen van de hoofdpersoon. Het was ook de eerste keer dat ik ervoer dat je een boek kunt missen als je het uit hebt.
Welk boek heeft je aan het huilen gebracht? Schaduwkind van P. F. Thomése. Niet alleen door de herkenning, maar zeker ook door de schoonheid. Ik houd ervan met potlood in een boek te schrijven: mooie, rake zinnen te onderstrepen, uitroeptekens te zetten langs de kantlijn. Schaduwkind staat daar vol mee.
Welke schrijvers van deze tijd bewonder je het meest? Er zijn veel schrijvers die ik waardeer, allemaal met een zeer uiteenlopende stijl. Vertel mij een verhaal waardoor ik de tijd vergeet en je hebt mijn lezershart gestolen. Thomése krijgt dat altijd voor elkaar, maar bijvoorbeeld ook Griet op de Beeck, Tommy Wieringa en Khaled Hosseini.
Om welk boek heb je het meest moeten lachen? De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween van Jonas Jonasson. Die droge, Zweedse humor herken ik van mijn vriend Jens en zie ik nu ook terug in onze zoon. Opmerkelijk dat dit uitbundige boek is geschreven in een land waar lagom (niet teveel, niet te weinig, maar precies in het midden) de levensfilosofie is.
Wie is je favoriete romanpersonage? Moesasji uit de gelijknamige roman van de Japanse schrijver Eiji Josjikawa. Een boek dat ik elke tien jaar opnieuw lees. In twee dikke delen komt de persoon Moesasji (in het begin heet hij nog Takezo) zo tot leven, dat je aan het eind het gevoel hebt afscheid te moeten nemen van een dierbare vriend.
Wat is de beste thriller ooit geschreven? Ik ben geen fan van thrillers, maar Het parfum van Patrick Süskind vind ik fenomenaal geschreven, het absurdistische, de uitgebreide, macabere beschrijvingen (van zoiets banaals als geur!), de opbouw en de clou: prachtig.
Wat is je favoriete liefdesverhaal in de literatuur? Sonny Boy van Annejet van der Zijl. Kiezen voor echte liefde, ondanks alles en iedereen. De onverschrokkenheid in dit verhaal heeft me diep geraakt.
Je geeft een etentje. Welke drie auteurs (dood of levend) nodig je uit? Zonder twijfel: Harry Mulisch, Eiji Josjikawa en Fjodor Dostojevski. Het lijkt me fantastisch om, terwijl ik de glazen bijvul en de gerechten serveer, te luisteren naar het gesprek dat er dan zou ontstaan.
Als je de koning zou kunnen dwingen tot het lezen van één boek, welk zou dat zijn? The Chosen van Chaim Potok. Behoeft weinig uitleg.
Wat is het meest overschatte boek? In de ban van de ring van J.R.R. Tolkien. Ongetwijfeld een meesterwerk in het genre, maar al snel nadat de Bruivels, de Vavels en de Toeken hun intrede hebben gedaan, raakt Tolkien mij kwijt.
En welk het meest ondergewaardeerde? Een boek dat meer aandacht verdient is De uitvinding van Hugo Cabret van Brian Selznick. Een intens, surrealistisch sprookje, dat in elke kinderboekenkast zou moeten staan. Het verhaal wordt afgewisseld met prachtige illustraties waarin je samen met je kind volledig kunt verdwijnen.
Wiens levensverhaal zou je willen schrijven? Dat van mijn oma. Een sterke vrouw, wier moeder jong stierf en die vervolgens werd opgevoed door drie mollige suikertantes. Alleen dat gegeven vind ik al ongekend poëtisch. Ze kreeg twee kinderen, een tweeling, van wie de een gehandicapt raakte bij de geboorte en de ander later mijn moeder werd. Geen makkelijk leven, maar ik herinner me haar als een optimistisch mens. Zo iemand die altijd maar blijft lachen.
Wat is het laatste boek waarvan je dacht: had ik het maar geschreven? De ontdekking van de hemel. Alles aan dat boek vind ik geniaal, maar toch vooral die grenzeloze verbeeldingskracht van Harry Mullisch. Het is het soort boek waarin je langzamer gaat lezen als de laatste pagina’s in zicht komen, gewoon omdat je niet wilt dat de overdaad stopt.
Wie is je favoriete romanschrijver/dichter aller tijden? Onmogelijke keuze, daarvoor zijn er teveel fantastische schrijvers (nu en geweest), allemaal uniek. En daarbij: elke tijd heeft ook weer zijn eigen stijl. Eén schrijver op de troon zetten, zou in mijn ogen volstrekt arbitrair zijn.